در حدود سال ۲۰۰۰ قبل از میلاد، مینوسیها از کرت، اولین امپراتوری دریا را تأسیس کردند، امپراتوری دریایی که به شدت به تجارت و قدرت نیروی دریایی وابسته بود.[۱۴۲] دولتشهرهای فنیقیها و یونانیان در نهایت استعمار دوره باستان را تأسیس کردند، که از دریای آزو تا ساحل مراکش در اقیانوس اطلس کشیده شده بود.[۱۴۳] تحت سلطه رومیان، بازرگانی به رشدکردن ادامه داد. در قرون اولیه قبل از میلاد، فاصله عشایر هندی از طلای سیبری سبب شد که آنها راههای دریایی مالزی و اندونزی بگشایند،[۱۴۴] آنها را ابتدا به هندوها و سپس مسلمانان معرفی کردند. با فروپاشی امپراتوری روم تجارت در اروپا کاهش یافت، اما در سایر مکانها شکوفا پیدا کرد.[۱۴۵] قوم تامیل از دودمان چوله تجارت بین دودمان تانگ، امپراتوری سریویجایا، و خلافت عباسیان را رونق داد. به دنبال فتوحات مسلمانان، اعراب بر تجارت دریایی اقیانوس هند مسلط شدند و اسلام از طریق ساحل آفریقای شرقی توسعه یافت و در نهایت به آسیای جنوب شرقی رسید.[۱۴۶] تأثیر بزرگ عصر کاوش، تبدیل شبکههای منطقهای تجارت جهانی به یک بازار واحد بود، این اتفاق حاصل امپراطوریهای اروپاو تاجران اهل آمستردام، لندن و سایر بندرهای اقیانوس اطلس بود. از قرن ۱۶ام تا ۱۹ام، حدود ۱۳ میلیون نفر از طریق اقیانوس اطلس به آمریکا فرستاده و به عنوان برده فروخته شدند.[۱۴۷] جایزه هیلز مخصوص بازرگانی بود که سریعتر از همه از اقیانوس اطلس بگذرد و در سال ۱۹۵۲ به اساس ایالات متحده رسید که در سه روز و ده ساعت و چهل دقیقه توانست این مسیر را طی کند.[۱۴۸]
امروزه، حجم عظیمی از کالاها به ویژه در اطراف اقیانوس آرام و اطلس توسط دریا جابجا میشوند. یک مسیر اصلی تجارت از ستونهای هرکول عبور میکند و با عبور از دریای مدیترانه و کانال سوئز به اقیانوس هند و تنگه مالاکا میرسد؛ برخی کشتیهای تجاری نیز از کانال مانش عبور میکنند.[۱۴۹] مسیرهای دریایی مسیرهایی در دریای آزادند که وسایل حملونقل با روشهای سنتی مانند بادها و جریانها، از آنها استفاده میکنند. بیش از ۶۰ درصد کانتینرهای حمل و نقل کالا در جهان از ۲۰ مسیر تجاری اصلی عبور میکنند.[۱۵۰] ذوب فزاینده یخ اقیانوس منجمد شمالی از سال ۲۰۰۷، کشتیها را قادر ساخته است که در برخی ماههای تابستان از گذرگاه شمالغرب عبور کنند، و دیگر از مسیر طولانیتر کانال سوئز و کانال پاناما نروند.[۱۵۱] حملونقل بار به وسیله حملونقل هوایی تکمیل میشود، این روش فرآیندی گرانتر است که اغلب برای کالاهای ارزشمند و فاسد شدنی به کار میرود. تجارت دریایی سالانه کالایی به ارزش بیش از ۴ هزار میلیارد دلار را حمل میکند.[۱۵۲]
دو نوع باربری اصلی وجود دارد، حمل بار فله یا حمل عمومی، که اکنون بیشتر در کانتینر حمل میشوند. کالاهای اقتصادی در شکل مایع، پودر یا ذرات در مخزن کشتی حمل میشوند و شامل نفت، غله، زغالسنگ، سنگ معدن، آهن قراضه، ماسه و شن میباشد. حمل معمولی اغلب شامل کالاهای تولیدی میشود و در بستههایی حمل میشود که اغلب به بارکف بسته شدهاند. قبل از کانتینرسازی در سال ۱۹۵۰، این کالاها خرد خرد بارگیری، حمل و خالی میشدند.[۱۵۳] استفاده از کانتینرها به طور قابل توجهی بهرهوری را افزایش و هزینه حمل آنها را کاهش داده است،[۱۵۴] همچنین اکنون در اندازه استاندارد حمل میشوند، و کانتینرهای دارای قفل در پایانههای اختصاصی، در کشتیهای کانتینری تعبیه شده، بارگیری میشوند.[۱۵۵] گاراژداری حملونقل، قرارداد حمل را میبندد، تحویل و رسیدن آن را تنظیم میکند و مستندات را مدیریت مینماید.[۱۵۶] ایمنی حملونقل دریایی به وسیله سازمان بینالمللی دریا تضمین میشود، این سازمان در لندن واقع و در سال ۱۹۵۹ تشکیل شده است. اهداف آن شامل توسعه و حفظ چهارچوب قانونی برای حملونقل، ایمنی دریا، نگرانیهای محیطی، مسائل قانونی، همکاری فنی و امنیت دریایی میشود.[۱۵۷]
سلام آقا وبلاگت خیلی خوشگله دمت گرم.......................
سلام ممنون نظرلطف شماس.
سلام فقط میتونم بگم عالی وعالی وعالی!!!!
سلام خیلی ممنون...
سلام وبلاگ خیلی جذابه پاینده باشید...
سلام ممنون
وبلاگ باحالیه...
5968
سلام ممنون شما لطف دارید